
ATEX-certificaat
ATEX: alles wat u moet weten over de regelgeving
BEKIJK DE BESTE HIGHTECH ATEX-APPARATUURIn de industrie- en bouwsector komt u vaak de afkorting ATEX tegen. Wat betekent deze terminologie eigenlijk? Welke wetten en regels zijn er momenteel? Dit artikel bundelt de essentiële kennis die nodig is voor de regulering van explosieve atmosferen, met name in de Europese en Franse context. Of het nu gaat om telefoon , detalkies-walkies , de casques anti-bruits ou bien de tablettes , ATEX-producten zorgen voor de veiligheid van mensen die in gevaarlijke gebieden werken. Een goed begrip van deze wereldwijde norm als geheel is noodzakelijk om de juridische en veiligheidsbeperkingen onder de knie te krijgen.

ATEX: Definitie en regelgeving
Omdat we de term ATEX voortdurend gebruiken, weten we soms niet meer wat het betekent. Het verwijst eigenlijk naar de uitdrukking AT sferen EX plosieven. Wat is een explosieve atmosfeer? De definitie van dit begrip is regulerend, hoewel de uitdrukking soms ook in de dagelijkse taal wordt gebruikt.
Eigenlijk praten we steeds vaker over de regelgeving voor explosieve atmosferen (ATEX) dan ATEX als zodanig. De ATEX-regelgeving, zowel Europees als Frans, definieert wat een ATEX-zone is . Het categoriseert de verschillende gebieden op basis van hun risico's. Bedrijven en andere eigenaren van ATEX-zones moeten deze zones bovendien op uniforme wijze markeren. De ATEX-verordening definieert daarom de verschillende soorten markering ATEX-zones, naast het toestaan van de-certificering of geen apparatuur die in deze gebieden gebruikt kan worden.
ATEX: Definitie in alledaagse taal
Een explosieve atmosfeer is gewoon een plek , open of niet, waarbij het explosiegevaar is groter dan gemiddeld. Dit risico kan bekend zijn, maar dat hoeft niet. Met het blote oog kunnen er zichtbare tekenen van explosiegevaar zijn, maar meestal zijn voor het signaleren van explosiegevaar geavanceerdere hulpmiddelen nodig dan het menselijk oog.
De explosie kan afkomstig zijn van verschillende materialen : vloeistoffen, vaste stoffen of gassen. Het kan gevaarlijk zijn voor mensen, zelfs dodelijk. Daarom wordt het explosierisico in de Franse arbeidswet en meer in het algemeen op het niveau van de Europese Commissie behandeld.
Het concept van AT sferen EX Plosieven worden daarom ook door regelgeving gedefinieerd.
ATEX: Wettelijke definitie
Welke richtlijnen definiëren wat een ATEX is? Het gaat om twee Europese richtlijnen die in 2003 van kracht zijn geworden:
Richtlijn 2014/34/EU of ATEX 95.
Richtlijn 1999/92/EG of ATEX 137.
Deze twee richtlijnen definiëren respectievelijk welke apparatuur in ATEX-zones mag worden gebruikt en hoe de veiligheid van mensen die in ATEX-zones werken, moet worden georganiseerd. In Frankrijk zijn er verschillende wetten en besluiten die de toepassing van deze richtlijnen toestaan. Plaatsen waar sprake is van explosiegevaar, zijn daarom aan strenge regels onderworpen: er moeten technische en organisatorische maatregelen worden genomen.
In de richtlijnen wordt over het algemeen als explosiegevaar beschouwd: een plaats waar per ongeluk ontvlambare stoffen (gassen, nevels, stof, dampen) een explosie kunnen veroorzaken.
ATEX: Wat is een ATEX-zone?
Een ATEX-zone is eenvoudigweg een plaats waar een aanzienlijk explosiegevaar bestaat, d.w.z. waar brandbare materialen aanwezig zijn. Het risico wordt bepaald door de aard en de hoeveelheid aanwezige brandbare stoffen. Hoe groter het aantal en hoe gevaarlijker de zones zijn, hoe groter het explosierisico in de ATEX-zone wordt geacht. Daarom gelden er strengere regels.
Om het risiconiveau van een ATEX-zone te categoriseren, moeten professionals een heleboel gegevens verzamelen: aard van de brandbare producten, naam van het product en de handelsbenaming, relatieve dichtheid, minimale explosieve concentratie, compatibiliteit of niet met andere chemische producten, enz.
Er zijn twee hoofdtypen ATEX-zones:
A. gebieden waar de brandbare stof in de vorm van gas, nevel of damp aanwezig is;
B. Gebieden waar de stof zich in stofvorm bevindt.

A. Gebied met gas, mist of damp
Dit type ATEX-zone is zelf onderverdeeld in 3 subcategorieën. Deze keer worden de categorieën niet bepaald door het type stof, maar door de frequentie van het optreden van een potentiële explosie. Wij vinden:
- ATEX-zone 0 : het explosiegevaar is permanent, frequent of duurt lang, bij normale werking, d.w.z. zonder dat er zich bijzondere en niet-terugkerende omstandigheden voordoen in de werking van het gebied.
- ATEX-zone 1 : het explosiegevaar kan zich af en toe voordoen, maar dan wel tijdens normale werking.
- ATEX-zone 2 : in deze gebieden treedt het risico alleen op onder specifieke bedrijfsomstandigheden of tijdens normale bedrijfsvoering, maar in dat geval is het risico van korte duur.
Wij merken daarom op dat hoe hoger het zonenummer, hoe lager het explosierisico. Zones 0 zijn daarom het meest gereguleerd.
B. Gebied met stof
De onderverdelingen van ATEX met stof zijn van dezelfde orde als die van gas-, damp- en mistzones. Er zijn dus ook 3 zones, genummerd zone 20, zone 21, zone 22. Zoals eerder, de ATEX 20 zone is waar het explosiegevaar frequent of permanent is. In de ATEX 21-zone , het risico is incidenteel. In zone ATEX 22 , het is van korte duur of treedt alleen op onder zeer specifieke bedrijfsomstandigheden.
Het zal ook duidelijk zijn dat een apparaat dat gecertificeerd voor is en in zone 20 werkt, ook in zone 21 of 22 kan worden gebruikt. Als het daarentegen gecertificeerd is voor zone 21, kan het uiteraard niet in zone 20 worden gebruikt, waar het explosierisico groter is.
ATEX-markering begrijpen
Wanneer een locatie is gecategoriseerd als ATEX-zone, mag er alleen gecertificeerde apparatuur op die locatie worden gebruikt. Deze gecertificeerde apparatuur heeft een markering waarmee u snel kunt zien of ze in een ATEX-zone gebruikt kunnen worden en in welk type zone (0, 1, 2, 20, 21, 22). Al deze ATEX-zonegecertificeerde apparatuur is voorzien van hetzelfde logo in zwart en wit of geel en zwart.
De verschillende componenten van ATEX-markering zijn als volgt:
Het symbool van de Europese Gemeenschap: De markering begint systematisch met de twee letters "CE", wat verwijst naar de Europese Gemeenschap, aangezien de ATEX-regelgeving primair op Europees niveau wordt vastgesteld.
Een reeks van 4 getallen: Na het CE-symbool staan 4 cijfers. Dit zijn de cijfers van de aangemelde instantie die verantwoordelijk is voor de certificering van het apparaat. Deze cijfers variëren afhankelijk van het land van certificering. Voor Frankrijk zijn de twee organisaties INERIS en LCIE, respectievelijk aangeduid met de nummers 0080 en 0081.
Het ATEX-logo: Hierna volgt het ATEX-logo, bestaande uit de hoofdletter E en de kleine letter x in het Oudgrieks, omgeven door een zeshoek.
Volgorde van cijfers en letters: Ten slotte bestaat de markering van ATEX-gecertificeerde apparaten uit een reeks cijfers en letters die de aard en de precieze intensiteit van het explosierisico aangeven.
Deze serie omvat respectievelijk: de apparatuurgroep (open mijnen, gesloten mijnen of andere sectoren), de categorie en het type bescherming (G-gas en D-stof), de Atex-certificering, het type bescherming (olie-immersie of zelfs intrasec-bescherming), de bescherming tegen een bepaalde explosiegroep, de maximale temperatuur waarin u kunt werken, het beschermingsniveau van de apparatuur
